Η Χάρις Τσεκούρα παρουσιάζει τη νέα της δουλειά με τίτλο "Αντιγόνη Τ.". Η γυναίκα χωρίς καταφύγιο, μόνη σε κάθε πίνακα, στη φυσική της υπόσταση. Η γύμνια της βαρύνει ακόμα περισσότερο τη μεγαλειώδη ύπαρξή της. Πέρα από την εξωτερική της αναπαράσταση, διεγείρει συναισθήματα όσο και η ίδια η φύση. Τα δέντρα, οι γκρεμοί περιέχονται σ' αυτά τα σώματα. Οι φόρμες ξεκάθαρες, οι σκιές καθαρές, όλα ευανάγνωστα, πάνω από τις πλούσιες σε χρώμα επιφάνειες. Οι φιγούρες κυριαρχούν σε κάθε πλάνο, χωρίς ομίχλες, φορτισμένες από την ίδια τους τη φύση. Ποζάρουν με την υπεροχή της κορυφής ενός βουνού και ονειρικές μαζί, μοιράζονται μαζί μας το δέος και την ποιητικότητά τους στα άχραντα των μυστηρίων της ίδιας της ζωής. Την ημέρα των εγκαινίων της έκθεσης, στις 11 το βράδυ, το συγκρότημα Mani Deum θα παίξει για πρώτη φορά ζωντανά στο Ναύπλιο, με τραγούδια από τη δισκογραφική και ανέκδοτη δουλειά τους.
Διάρκεια έκθεσης: μέχρι 26 Νοεμβρίου
Fb: NegroEspressoBar
ΧΑΡΙΣ ΤΣΕΚΟΥΡΑ
Της Ντόρας Ηλιοπούλου-Ρογκάν
Βλέποντας την «Αντιγόνη» της δυναμικής σε εικαστική γραφή δημιουργού, αποκτάς μια νεοσύστατη όσο και χαρισματική εμπειρία: Να μπορείς να αδράξεις μες από την αισθησιακή, χυμώδη σάρκα της γυναικείας μορφής που η καλλιτέχνιδα προσδιόρισε ως «Αντιγόνη», την ίδια τη ψυχή της. Η ζωγραφική και συνάμα «πλαστική», σχεδόν τρισδιάστατη εικαστική αντιμετώπιση της γυναικείας μορφής από την Τσεκούρα, επιβάλλεται με μια πρωτόφαντη «ποίηση» στο χώρο, ολόγυρα, για να απορροφήσει στην κυριολεξία όχι μόνο το βλέμμα αλλά και τα αισθητήριά μας και, ειδικότερα, την ίδια μας τη ψυχή.
Η ακτινοβολούσα σε χρώμα γυναικεία μορφή, ολοζώντανη παρουσία σε παράστημα και σε σθένος, ιδιαίτερα κινητική παρά την φαινομενική μόνο ακινησία της, μας προκαλεί σε μια διαφορετική ανάγνωση, κάθε φορά που θα μαγνητισθούμε από την χυμώδη ανατομία της.
Πληθωρικές οι γυναικείες μορφές ή καλύτερα, η γυναικεία μορφή που, σε διάφορες «καταστάσεις» έχει σαν πρότυπο η Τσεκούρα, αντί να αποκλείουν κάθε ψυχολογική διερεύνηση, τουναντίον, την ενθαρρύνουν μεσ’ από μιαν ενστικτώδη στην καλλιτέχνιδα ποιητική επεξεργασία. Ποιητική αντιμετώπιση που ανταποκρίνεται αποκλειστικά -ομοιοπαθητικά- στο πάθος της καλλιτέχνιδος για δημιουργία και, ειδικότερα, στη έφεσή της να εξαντλεί, πάντοτε, τον εκάστοτε πυρήνα της έμπνευσής της.
Αυτή, καθαυτή, η ένταση των χρωμάτων όπως και η δυναμική των χρωματικών αντιθέσεων ακόμη και στους απειροελάχιστους τόνους, πλάθουν μορφές που καταργούν τις δεδομένες δύο διαστάσεις της φέρουσας επιφανείας, για να τις εκτινάξουν στον περιβάλλοντα χώρο. Και αυτό, με μιαν ιδιωματική κινητικότητα, ενορχηστρωμένη μεσ’ από έναν άφαντο αλλά υπαρκτό μουσικό ρυθμό.
Πάλλονται μες από το χρώμα και τον ρυθμό στον οποίο υπακούει η χειρονομία της καλλιτέχνιδος, οι γυναικείες μορφές για να αποτελέσουν πόλους έλξης ακόμη και για τον πιο αδιάφορο θεατή. Μαγνητίζοντας το βλέμμα του διεισδύουν και στον ψυχισμό του για να διαμηνύσουν την έντονη, αστείρευτη ζωική τους δύναμη, χάρη στην οποία ταυτίζονται με αυτήν καθαυτή τη χαρά της ζωής. Αίσθηση στην οποία αντικατοπτρίζεται, σε αντιστοιχία, αυτή καθαυτή η ενέργεια που διέπει το σύμπαν.
Θωρώντας τις γυμνές γυναικείες μορφές της Τσεκούρα, ενθαρρύνεσαι στον τωρινό απάνθρωπο κόσμο, με τις ανεπίτρεπτες για τη στοιχειώδη ανθρώπινη αξιοπρέπεια καταστάσεις, όχι μόνο να ελπίζεις αλλά και να βρίσκεσαι σε ετοιμότητα να γευτείς κάτι από το ουσιαστικό νόημα της ζωής και τη νομοτέλεια της ύπαρξης. Και αυτό, γιατί είναι αυτή καθαυτή η Ιδέα της ύπαρξης που έχει αποκρυπτογραφηθεί, εδώ.
Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρογκάν
Δρ. Ιστορικός της τέχνης-Τεχνοκριτικός
