Στον Ιερό Ναό Αγίου Αναστασίου εψάλη η Εξόδιος Ακολουθία του Μακαριστού Μητροπολίτου Αργολίδος κυρού Ιακώβου προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.
Παρόντες ήταν οι Μητροπολίτες Μονεμβασίας καί Σπάρτης Εὐστάθιος, ως εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Μαντινείας καί Κυνουρίας Ἀλέξανδρος, τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδος, Σταγῶν καί Μετεώρων Σεραφείμ, Περιστερίου Χρυσόστομος, Ἄρτης Ἰγνάτιος, Λαρίσης καί Τυρνάβου Ἰγνάτιος, Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱερόθεος, Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων Κύριλλος, Ὕδρας, Σπετσῶν καί Αἰγίνης Ἐφραίμ, Σύρου, Τήνου, Ἄνδρου, Κέας καί Μήλου Δωρόθεος, Νέας Σμύρνης Συμεών, Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης Παῦλος, Ζιχνῶν καί Νευροκοπίου Ἱερόθεος, Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Νικόλαος, Πατρῶν Χρυσόστομος, Κυθήρων Σεραφείμ, Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας Κοσμᾶς, Σισανίου καί Σιατίστης Παῦλος, Γόρτυνος καί Μεγαλουπόλεως Ἱερεμίας, Κορίνθου Διονύσιος, Τριφυλίας καί Ὀλυμπίας Χρυσόστομος, Μεσσηνίας Χρυσόστομος, Θηβῶν καί Λεβαδείας Γεώργιος, Ἰλίου, Ἀχαρνῶν καί Πετρουπόλεως Ἀθηναγόρας, Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καί Ὠρωποῦ Κύριλλος, Νικοπόλεως καὶ Πρεβέζης Χρυσόστομος, Μαραθῶνος Μελίτων, απο το πατριαρχείο Αλεξανδρίας ο Μητροπολίτης Μουάνζας κ. Ιερώνυμος πνευματικό παιδί του μακαριστού, Ἐπιδαύρου Καλλίνικος και ο Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος Επίσκοπος Διαυλείας Γαβριήλ.
Παρευρέθηκαν, επίσης, ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου Πέτρος Τατούλης, οι Δήμαρχοι Ναυπλίου και Άργους, εκπρόσωποι των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων, τοπικών συλλόγων και φορέων, κληρικοί και λαϊκοί.
" Ὁ σεπτός προκείμενος Ἱεράρχης, ἐργαζόμενος ἀθόρυβα καί μέ χαρακτηριστική ταπεινότητα, προσέφερε ἔργο εὐρύτατο καί πραγματικά σπουδαῖο, καί ὁ ἴδιος ἀνεδείχθη, μέ τήν ἀγάπη λαοῦ καί κλήρου, σέ φωτεινό πρότυπο καί ζωντανή μαρτυρία τῆς Χάριτος, θεμέλιο ἀρετῆς, πηγή ἐμπνεύσεως καί εὐλογίας" ανέφερε ο Επίσκοπος Διαυλείας κ. Γαβριήλ, ως εκπρόσωπος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και πρόσθεσε "στό πολυσέβαστο πρόσωπό του ἀναγνωρίζουμε τήν ἀπώλεια μιᾶς διακεκριμένης μορφῆς τῆς Ἐκκλησίας μας, ἑνός διαπρεποῦς Ποιμενάρχου, ὁ ὁποῖος ἐκλείπει ἀπό τόν ἀμπελώνα τοῦ Κυρίου ἀφήνοντας ἀνεξίτηλα τά ἴχνη τῆς προσωπικῆς του πορείας καί καταλείποντας πίσω του ἕνα δυσαναπλήρωτο κενό".
Τόνισε, εξάλλου ο Αρχιγραμματέας ότι "ο ἐκλιπών Ἱεράρχης ὑπῆρξε προικισμένος καί φωτισμένος κληρικός, πού δέν εἰσῆλθε στήν ἱερωσύνη γιά νά ἱκανοποιήσει τίς προσωπικές του φιλοδοξίες, ἀλλά γιά νά προσφέρει. Πάντοτε ἁπλός καί ἀνεπιτήδευτος, φίλεργος καί φερέπονος, προικισμένος μέ ταπείνωση καί θυσιαστικό ἦθος, ἀφοσιώθηκε στήν διακονία του μέ θερμή ἀγάπη πρός τόν λαό".
Έκανε λόγο ο Επίσκοπος Διαυλείας στην ζωή, αλλά και στο έργο του Μακαριστού Mητροπολίτου Αργολίδος λέγοντας πως "ο εὐσεβής λαός γρήγορα ἀναγνώρισε στήν σεβασμία μορφή του τόν οἰκεῖο πνευματικό του πατέρα, καί ὁ εὐαγής κλῆρος, ὅπως καί οἱ χορεῖες τῶν μοναζόντων καί μοναζουσῶν, τόν ὑψηλό ὁδηγό καί προστάτη τους. Στό πολύπλευρο ἔργο του συγκαταλέγεται, μεταξύ ἄλλων, πλούσια φιλανθρωπική καί προνοιακή μέριμνα, ἡ διοργάνωση πλήθους ἱερατικῶν καί ἐκκλησιαστικῶν Συνεδρίων, ἡ δημιουργία τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθμοῦ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀργολίδος, καθώς καί ἡ ἵδρυση σχολῶν ἁγιογραφίας καί ψαλτικῆς.
Ἰδιαίτερη σημασία ὅμως εἶχε γιά τόν ἴδιο ἡ προσφορά καί ἡ μέριμνα ὑπέρ τῶν τοπικῶν Ἁγίων. Μέ πρωτοβουλία του ἀνεγείρεται καί ἐγκαινιάζεται ὁ μεγαλοπρεπής Ναός τοῦ Ἁγίου Ἀναστασίου, πρός ἐκπλήρωση χρέους καί τιμῆς πρός τόν πολιοῦχο Ἅγιο τοῦ Ναυπλίου. Ἔργο ζωῆς ὑπῆρξε καί ἡ φροντίδα πού κατέβαλε γιά τόν ἐντοπισμό καί τήν μετακομιδή στό Ἄργος τῶν Ἁγίων Λειψάνων τοῦ Ἁγίου Πέτρου Ἐπισκόπου Ἄργους τοῦ Θαυματουργοῦ, τά ὁποία εἶχαν ἀφαιρεθεῖ ἀπό τούς Λατίνους τό ἔτος 1421.
Ὁ ἴδιος, ἀπερχόμενος, ἀφήνει ἀνεξίτηλα τά ἴχνη τῆς τιμίας διακονίας καί τῆς εὐγενοῦς ψυχῆς του, «εἰς ἐλπίδα ζῶσαν δι΄ ἀναστάσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐκ νεκρῶν, εἰς κληρονομίαν ἄφθαρτον καὶ ἀμίαντον καὶ ἀμάραντον». Φεύγει πλήρης ἡμερῶν, ἀλλά καί πλήρης τιμῆς καί δόξης γιά τήν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ἔχει ἀποταμιεύσει μέ τιμή στήν συνείδησή Της τήν μακαρία του μνήμη. «Καί διά τοῦτο ζῇ μετά δικαίων τήν ὄντων ζωήν· καί ὁ μισθός αὐτοῦ πολύς παρά τῷ Ὑψίστῳ Θεῷ» –κατά τή διατύπωση τοῦ Ἁγίου Πέτρου τοῦ Ἄργους–, παρά τίς ἀνθρώπινες ἀτέλειες καί ἀδυναμίες. Καί ἐμεῖς «τοῦτον κατασπαζόμεθα ὡς πατέρα τιμῶντες καί στέργοντες, ὡς εὐεργέτην εὐχαριστοῦντες».
Τό παράδειγμά του ἀποτελεῖ γιά μᾶς φωτεινό κανόνα περί τῆς ἐκκλησιαστικῆς διακονίας, ἀπ’ ὅπου ἀποκομίζουμε πολλά καί γόνιμα διδάγματα, τά ὁποῖα ἀπευθύνονται πρῶτα ἀπ’ ὅλα σ’ ἐμᾶς τούς ἐπισκόπους, ἔπειτα στό σύνολο τοῦ ἱεροῦ κλήρου, μετά στούς ἄρχοντες καί τέλος στόν ἀγαπητό λαό μας. Ἡ κοινωνία μας σήμερα ἔχει ἀνάγκη αὐτῆς τῆς ἀληθοῦς μαρτυρίας, τῆς μαρτυρίας τόσο τῶν πράξεων, ὅσο καί τῶν λόγων πού συνοδεύουν ἕνα συνολικό «ἔργον οὐ σιωπῆς ἄξιον». Εἶναι πράγματι δίδαγμα μεστό ἡ ἐπί γῆς εὐλογημένη ζωή τοῦ κοιμηθέντος αὐτοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἀνδρός καί εἶναι ἀξιομίμητο τό παράδειγμα του. Διεκρίθη γιά τά εἰρηνικά καί εὐλαβικά του ἔργα, τήν σεμνότητα καί τήν ἁπλότητά του, τήν ἀφοσίωση στήν διακονία του, τήν ἐργατικότητα καί τήν ἀρτιότητα τῆς ψυχῆς, τό ὑψηλό ἀρχιερατικό ἤθος, τήν φωτεινή συνείδηση, τήν μακροθυμία, τήν ταπεινότητα καί τήν σοφία.
Ἀπέσπασε ἀπό τόν κλῆρο καί τούς πιστούς τήν κοινή ἐκτίμηση, τόν σεβασμό, τήν ἀναγνώριση, καί πάνω ἀπ’ ὅλα τήν ἀγάπη τους γιά τήν πολύτιμη παρουσία καί προσφορά του. Τήν σημασία καί τήν ἱερότητα αὐτῆς τῆς ἀγάπης ἐπαναβεβαιώνουμε σήμερα, καθώς δέν πρόκειται γιά ἕνα ἀφηρημένο ὑποκειμενικό συναίσθημα, ἀλλά γιά ἁγνή ὤθηση τῆς ψυχῆς καί δύναμη ἐνεργῆς καρποφορίας στήν Ἐκκλησία μας. Πάντως, ποτέ δέν θά μπορέσουμε νά προσφέρουμε τόσο, ὅσο ἔχουμε λάβει, ἀκόμη κι ἄν συνεισφέρουμε τά πάντα, σημειώνει χαρακτηριστικά ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Ἐπειδή καί τό ὅτι ὑπάρχουμε, μᾶς ἔχει δωρηθεῖ ἀπό τόν Θεό, ὅπως καί τό ὅτι ἔχουμε γνώση καί συνείδηση τοῦ Θεοῦ· ἀκόμη καί αὐτό τό ὁποῖο ἔχουμε καί προσφέρουμε, εἶναι τοῦ Θεοῦ. Ὅμως, τό ὡραιότερο καί πιό φιλάνθρωπο ἀπ’ ὅλα εἶναι ὅτι ὁ Θεός δέν προσμετρᾶ τήν συνεισφορά τοῦ καθενός σύμφωνα μέ τήν ἀξία αὐτοῦ πού ἀποδίδεται, ἀλλά σύμφωνα μέ τήν δύναμη τῆς ψυχῆς ἐκείνου πού καρποφορεῖ».
Ὁ ἀοίδιμος Ποιμενάρχης τῆς Ἀργολίδος μᾶς ἐμπνέει καί μετά θάνατον μέ τό ὑψηλό του παράδειγμα, τήν θεοφιλῆ βιοτή, τήν μεγάλη ἀξία τοῦ ἔργου του πρός τήν Ἐκκλησία. Περιβαλλόμενος ἀπό τόν σεβασμό καί τήν ἀγάπη τοῦ ποιμνίου του, πολιτεύτηκε ὡς Ἱεράρχης σεμνός καί πρᾶος, ἀλλά πλούσιος σέ καρποφορία. Ἡ μαρτυρία του ὑπῆρξε αὐθεντική, οὐσιώδης καί φωτεινή, διότι ἀποτελεῖ τήν ἐμπράγματη ὑπόμνηση τῆς οὐσίας τῆς διακονίας μας καί τοῦ ἱεροῦ σκοποῦ, γιά τόν ὁποῖον ἐτάχθημεν ὡς λειτουργοί τοῦ Ὑψίστου. Μέ τή σεβαστή ὑπόμνηση τῆς προσηνοῦς μορφῆς τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος κυροῦ Ἰακώβου καί ὅσων αὐτός ἐργάστηκε γιά τήνπρόοδο τῆς Μητροπόλεως Ἀργολίδος, θερμῶς δεόμεθα πρός τόν Κύριο νά ἀναπαύσει τό σεπτό του σκῆνος, νά συναριθμήσει τήν μακαρία ψυχή του μεταξύ τῶν δικαίων καί νά ἀναδείξει αἰωνία τήν μνήμη του".
Αμέσως μετά, ο Μητροπολίτης Μονεμβασίας καί Σπάρτης Εὐστάθιος, ως εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου τόνισε πως "στο πρόσωπο του Μακαριστού Μητροπολίτου Αργολίδος είδαμε την πληρότητα του καλού ποιμένος". Στο έργο του μακαριστού αναφέρθηκε και ο γενικός αρχιερατικός της Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδος π. Βασίλειος Σουλάνδρος, ως εκπρόσωπος του κλήρου της Μητροπόλεως, τονίζοντας "ο Μακαριστός Ιεράρχης ήταν αυστηρός εις το ήθος, γενναίος στο φρόνημα, δίκαιος στην κρίση, τίμιος στην φιλία, ευγενής στην αντίθεση, ευπρεπής στη συνεργασία. Συνιστούσε την εικόνα του ποιμένος του καλού" . Μίλησε επίσης, ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου Πέτρος Τατούλης και οι Δήμαρχοι Ναυπλίου και Άργους.
